Çocukluğumdan hatırlayabildiğim kadarıyla yalnızca tek bir oyun sevdim, tartışmayı, her şey hakkında tartışmayı. Pek az yetişkin bana tahammül edebiliyordu, beni anlamaları söz konusu bile değildi.
Okula gitmek hiç ilgimi çekmiyordu. Orası olabilecek en kötü yerdi. Sonunda gitmeye zorlandım, ama elimden geldiğince direndim, çünkü orada yalnızca benim ilgilendiğim şeylerle ilgilenmeyen çocuklar vardı ve ben de onların ilgilendikleri şeylerle ilgilenmiyordum. Bu yüzden bir outsider(1) idim.
Benim ilgim hep aynı kaldı: Nihai hakikati bilmek, yani yaşamın anlamının ne olduğunu, neden benim burada olduğumu, ama başka hiç kimsenin olmadığını. Ve yanıtı bulmadıkça duramayacağıma, çevremdeki başka herhangi birinin de durmasına izin vermeyeceğime karar verdim.
--------------------------------------------------------------------------------
(1) Outsider: 1. Yabancı, grup dışı kimse, (belirli bir toplulukta) kendilerinden sayılmayan kimse; 2. Bir yarışı ve yarışmayı kazanma şansı bulunmayan kimse veya hayvan. (Ed.n.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder